سلام

چند وقتیست که فکرم بسییییییییییییییار بابت نوشتن یا ننوشتن در این وبلاگ مشغول است.
با این که بسیاردلبسته اش هستم ولی منطق حاکم بر ذهنم مرا از نوشتن باز می دارد.
این که خصوصی ترین،ناب ترین لحظه های زندگی عزیزترینم را در جایی ثبت کنم که ندانم هدف از تاسیس و شکل گیری آن چه بوده دل مرا سخت می لرزاند.
از کجا معلوم شاید ثبت این لحظه ها نه تنها لطفی به دخترم نباشد بلکه موجب سو استفاده سود جویانی که به اسرار، خلق خو و روش زندگی او آگاهند بیانجامد و در این صورت او در مورد مادرش چه فکر خواهد کرد.

به هر حال دل کندن از این خانه برایم بسیار سخت است اما ماندن در آن را نیز بیش از این صلاح نمی دانم و این دفتر را که تا خاطرات سه سال و نیمگی دخترم در آن ثبت شده است را در همین پست به پایان می رسانم.

از همه ی دوستان عزیزم که صمیمانه دوستشان دارم عذر خواهی می کنم و برایشان آرزوی سلامتی و خوشبختی دارم .

در پناه خدا