بلبل زبون خونمون دو سه روزیه کسالت داره و به سرما خوردگی خفیفی مبتلا شده که به گمانم از خود من گرفته دیروز پرستارش بهم گفت به نظرم مریض شده چون فیش فیش می کنه و آب ریزش بینی داره. منم تایید کردم و اومدیم خونه.

هنوز شال و کلاهمون را در نیاورده بودیم که شروع کرد به سرفه کردن و یکی از کتاب هاش را هم آورد و به صفحه ای از آن که عکس آمبولانس و دکتر و پرستار بود اشاره کرد و گفت منو ببر اینجا مریض شدم حالم خوب نیست و چند تا سرفه هم تحویل داد.
منم گفتم چرا مامان کجات درد می کنه ؟

اشاره کرد به گلوش و گفت اینجام درد می کنه و چند تا سرفه هم در ادامه اش.

وضعیتش نگرانم کرد و تصمیم گرفتم تا بیماریش شدت پیدا نکرده ببرمش دکتر.
شال و کلاه کردیم به قصد درمانگاه. دفترچه بیمه اش را دادم دستش و حرکت کردیم.
سر راه دو تا از همسایه هامون را دیدیم، سریع با آب و تاب فراوان شروع کرد به توضیح دادن اینکه مریض شده باید بره دکتر و چند تا سرفه هم کرد و خداحافظی کردیم :)
به درمانگاه که رسیدیم بلندش کردم تاخودش دفترچه اش را تحویل دهد، خانومی که اونجا بودند دفتر چه را گرفتند و ما هم ویزیت پرداختیم رفتیم تو و دخترمان آقای دکتر را زیارت کرد و کلی خوشش آمد از این دیدار.

دکتر گلویش را معاینه کرد و با تعجب گفت مشکلش چیه؟
توضیح دادم آبریزش بینی و سرفه و درد گلو

دکتر گفت گلوش هیچ علایمی نداره نه تورم و نه عفونت و نیازی به آنتی بیوتیک نیست اما به جهت آبریزش دارو داد و گفت نیازی نبود بیاریش مشکلی نداره.

همین که از مطب بیرون آمدیم و دارو ها را از داروخانه گرفتیم گفت مامان گلوم خوب شد دیگه سرفه ام نمی گیره   
و اونجا بود که فهمیدم سرکار بودم اساسی و همش فیلم بوده این سرفه ها و گلوم درد می کنه ها و دیگه هم بعد از اون سرفه نکرد:)

اما خوب خدا رو شکر کردم که فقط یه سرماخوردگی خفیف بوده و نگرانیم رفع شد.

پی نوشت: دخترک ما بر عکس اکثر بچه ها عاشق دکتر و پرستار هاست و برای خود من هم جای تعجب داره این شدت توجه و علاقه اش و این جریان واقعا براش جنبه ی تفریح و سرگرمی داشت :)